کهکشان راه شیری، نوار شیری رنگی است که در شب‌های تیره در نواحی بدون آلودگی نوری در آسمان دیده می‌شود. این نوار در حقیقت مکان هندسی ستارگان تشکیل دهنده قرص کهکشان ما است که از آسمان به طور دوبعدی دیده می‌شود.
این کهکشان ،کهکشانی است مارپیچی و متناهی کهبخشی از گروه کهکشان‌های هم جوار می‌باشد.این کهکشان یکی از میلیاردها کهکشان،در جهان قابل مشاهده‌است.نام آن ترجمه کلمهٔ لاتین via lacetea که دلیل این نامگذاری باند کم رنگ از نور تشکیل شده توسط ستاره‌های وابسته به کهکشان است که از زمین دیده می‌شود.برخی منابع به طور قاطع راجع به این موضوع اعلام نظر کرده‌اند که عبارت راه شیری(milky way) منحصرا اشره به باند نوری دارد که خود کهکشان در شب تولید می‌کند،در حالی که کهکشان باید نام کامل کهکشان راه شیری و یا معادل آنرا دریافت کند.با این حال،معلوم نیست گستردگی این قرار داد چگونه‌است و عبارت راه شیری به طور مداوم در هر دو مفهوم استفاده می‌شود.

کهکشان راه شیری، از روی زمین که در یکی از انشعابات بازوهای مارپیچی کهکشان است، دیده می‌شود (به موقعیت خورشید و همسایگی آن نگاه کنید)،مثل یک باند مه آلود سفید روشن در بالای آسمان در سراسر فلک نجومی به نظر می‌رسد.این نور از ستاره‌ها و دیگر مواد که در داخل سظح هموار کهکشان قرار دارد،سر چشمه می‌گیرد.این سطح از راه شیری در حدود ۶۰درجه به سمت دایهره البروج منحرف شده(گردشزمین)،قطب شمال کهکشانی در عروج حق(۱۲h 49m)واقع شده‌است،۲۷+ نزدیک به beta Comae Berenices میل می‌کند.قطب جنوبی کهکشان نزدیک alpha Sculptoris است.
مرکز کهکشان در جهت صورت فلکی قوس قرار دارد ، و در اینجاست که راه شیری درخشان به نظر می‌رسد.اگر نسبت به استوای مرکزی به سمت قطب شمال حرکت کنیمبه صورت فلکی ذات الکرسی می‌رسیم،و اگر به سمت جنوب حرکت کنیم به صورت فلکی چلیپا می‌رسیم،نشان دهنده یانحراف بالای صفحهٔ استوایی زمین و صفحه‌ای از دایره البروج نسبت به صفحهٔ کهکشانی است.از صورت فلکی قوسی کهکشان راه شیری به نظر می‌رسد به غرب به سمت صورتهای فلکی ای ازکژدم،آرا،گونیا،مثلث جنوبی،دو پرگار،قنطورس،مگس جنوبی،چلیپا،شاه تخته،بادبان،کشتیدم،سگ بزرگ،تک شاخ،شکارچی و دو پیکر،برج ثور،ارابهران،برساووش، آندرومدا،ذات الکرسی،قیفاووس و چلپاسه،ماکیان، روباهک،پیکان،عقاب،مارافسای،سپر، و برج قوس حرکت می‌کند.این واقعیت که راه شیری آسمان شب را به دو نیم کرهٔ مساوی تقسیم می‌کند،نشان دهندهٔ این است که منظومهٔ شمسی نزدیک صفحهٔ کهکشانی قرار گرفته‌است.کهکشان راه شیری به دلیل فضای میان ستاره‌ای که سطح کهکشان را پر کرده‌است درخشندگی نسبتا کمی دارد،که همین امر مانع می‌شود که ما مرکز روشن کهکشا را ببینیم،و به دلیل آلودگی نوری دیدن آن از هر نقطهٔ شهری یا برون شهری سخت است.